گلدن تایم چه زمانی است؟
گلدن تایم، از آن اصطلاحاتی است که با وجودِ بیگانگیِ واژه هایش با زبانِ ما، تقریبا همه معنایش را می دانیم.
از طرفی هم ممکن است در هفته بارها شنیده باشیم و از آن در بحث های مختلف با موضوعات گوناگون استفاده کرده باشیم.
اما حقیقتاً گلدن تایم چیست و در هنرِ عکاسی چه تاثیری دارد؟ آیا واقعا زمانِ طلایی برای گرفتنِ یک شاتِ زیبا و بی نقص وجود دارد و ما از آن بی خبریم؟ آیا محاسبه بهترین ساعت عکاسی کارِ ساده ای است؟
این ها سوالاتی است که می خواهیم در این مقاله به آن ها پاسخ بدهیم. می خواهیم بدانیم زمان طلایی، چرا تا این حد محبوبِ دلِ عکاسانِ حرفه ای است.
گلدن تایم چه زمانی است؟
گلدن تایم یعنی ساعت طلایی عکاسی. یعنی طبیعی ترین نوری که خدا برای عکاسان قرار داده تا بتوانند به کمک آن زیبا ترین تصاویرِ عمرشان را ثبت کنند. شاهکار هایی که شاید هرگز نشود به کمکِ چندین و چند دستگاهِ گران قیمتِ نور پردازیِ مصنوعی در استودیو ها، باز به صورتِ بی نقص خلق کرد.
اما خورشید به راحتی این سخاوت را به خرج می دهد و بدونِ آن که ما را در خرج بی اندازد، اسپانسرِ نورپردازیِ صحنه می شود. تقریبا یک ساعت و نیم بعد از طولِ آفتاب و یک ساعت و نیم قبل از غروبِ آن، به گلدن تایم یا ساعتِ افسانه ای گرفتنِ عکس ها مشهور است. البته دلیلش واضح است. در زمان هایی از روز که تیغِ آفتاب حسابی چشممان را کور می کند، ما نمی توانیم رنگ ها را با همان تناژِ اصلی تشخیص بدهیم چرا که همه چیز به صورتِ اغراق آمیزی روشن است.
اما در زمانِ طلایی، این چالش از بین می رود و همه چیز، از دما و انبساطِ اجسام و طبیعت گرفته تا کنتراستِ رنگ ها در محیط، در متعادل ترین و طبیعی ترین حالتِ ممکن قرار دارد.
برای همین است که عکس هایی که در این زمان به ثبت می رسند، یک چشم نوازیِ خیره کننده ای برای مخاطب دارند. در این بازه زمانی، سایه ها حالتی دراماتیک و شاعرانه به خود می گیرند. در عکس های پرتره، سوژه به علتِ تابشِ عذاب آورِ خورشید، چشم های خود را تا نیمه نمی بندد. سکوت بیشتری در شهر حاکم است چون عبور و مرور هنوز به اوجِ خودش نرسیده.
در ضمن تناژِ طلایی که با کمی نارنجی ترکیب شده می تواند نورپردازی را تا حدِ زیادی آرامش بخش نشان بدهد.
این را درباره ساعت طلایی فراموش نکنید که ...
گلدن تایم همیشه در یک زمانِ مقرر خودش را به ما نشان نمی دهد. عواملِ زیادی باعث می شود که این جادوگرِ اسطوره ای، ما را با حضورش گمراه کند.
از فصل ها گرفته تا درجه قرار گیری و فاصله ما از خطِ استوا، همگی دلایلی هستند که خودشان را به این ساعتِ مقدس می چسبانند و کار را برای ما کمی سخت می کنند. موقعیتِ جغرافیاییِ شما تاثیرِ مستقیم در پیدا کردنِ این ساعت دارد.
برای مثال کسانی که در جنوب یا غربِ ایران هستند، استاندارد ترین ساعت طلایی برای آن ها در هنگامِ غروب خورشید است. افرادی هم که ساکنِ شرق و شمال هستند، می توانند از مشرقی ترین حالتِ طلوعِ خورشید برای گلدن تایم استفاده کنند.
اما همه چیز آنقدر ها هم ساده نیست. ما نباید از قدرتِ فصل ها غافل شویم و گمراه کردنشان را دستِ کم بگیریم.
بهترین تایم عکاسی در زمستان
زاویه تابشِ خورشید در فصل های سردِ سال، بسیار پائین تر از زاویه تابش در ساعاتِ طولانیِ روز های تابستان است.
اصلاً علت سرد شدنِ هوا هم، همین زاویه تابیدنِ خورشید بر طبیعت است. اما آیا در چنین شرایطی نمی شود از گلدن تایم استفاده کرد و اگر سوژه نابِ زمستانی به چشممان خورد و ایده ای به ذهنمان رسید، باید در این فصل از خیرش بگذریم؟ قطعا نه!
اتفاقا در این فصل برف ها می توانند نقشِ یک سافت باکسِ طبیعی(ملایم کننده نور) را برای ما ایفا کنند. اما چیزی ممکن است ما را کمی در پیدا کردنِ زمان طلایی در زمستان گمراه کند، این است که حس می کنیم نور، در تمامِ طولِ روز، تغییرِ چندانی نمی کند و انگار غروب با طلوع فرقِ زیادی ندارد.
ولی حقیقت این است که این یک نواختی ظاهری نباید شما را گیج کند و باید پای بندِ همان قانونِ عکاسی در ساعاتی بعد از طلوع خورشید و ساعتی قبل از غروب بمانید.
اما این را بدانید که گاهی ممکن است به علتِ ابری بودنِ هوا، زمانِ کمتری برای عکاسی داشته باشید که البته اگر به موقع و مجهز در صحنه حاضر شوید این مورد خیلی جای نگرانی ندارد. این گونه در پیدا کردنِ بهترین ساعت عکاسی در زمستان هیچ وقت سر در گم نمی شوید.
تنظیمات دوربین در لوکیشن های سرد
فرقی ندارد دوربینتان DSLR باشد یا میرورلس در هر صورت برای روز های برفی بهتر است این تنظیمات را رویشان اجرا کنید.
مثلا اگر بک گراندِ شما کم عمق است، از دیافراگمِ بازِ F/1.2 تا4 F/ استفاده کنید. ولی اگر پس زمینه، مناظرِ عمیقی داشت، با دیافراگمِ پائینِ F/8 تا F/16 بر سرِ صحنه حاضر شوید.IOS را در بازه ای بینِ 100 تا 400 تنظیم کنید تا با نورِ محیط هم خوانی داشته باشد.
یک نکته دیگر این که این عدد در عکاسی های لوکیشنِ شبانه برفی کمی متفاوت است. سعی کنید عکس ها همگی در فرمتِ RAW باشد تا بعداً بتوانید به راحتی سفیدی نور را متعادل سازی کنید و در ویرایش کردنِ عکس به مشکل بر نخورید.
گلدن تایم را در جیبتان حمل کنید!
برای پیدا کردنِ ساعت طلایی، لزوماً نیازی نیست که غیاث الدین جمشید کاشانی باشید و بر علومِ اخترشناسی و نجوم تسلطِ کامل داشته باشید. فقط تنها چیزی که باید بدانید، ساعتِ رسمیِ طلوع و غروبِ خورشید است که این روز ها با یک سرچِ ساده، اطلاعاتِ جعرافیاییِ قرار گیریِ خورشید حتی تا چند ماهِ آینده هم در اختیارمان قرار می گیرد.
البته یک رایگان افزار نسبتاً مخصوص برای پیدا کردنِ ساعت طلایی وجود دارد. Photographer’s Ephemeris از آن اَپ هایی است که هر عکاسِ حرفه ای باید روی موبایلش نصب کند و در جیبش داشته باشد.
این برنامه احتمالا کاربردی ترین نرم افزار برای پیدا کردنِ زمانِ طلایی است.
می دانستید بلو تایم هم داریم؟
معمولا در عکاسی بیشتر به ساعت طلایی توجه می شود چرا که نور در آن بازه زمانی احساسِ شادابی و زنده بودن را به مخاطب القا می کند. همان طور که می دانید، آبی نمادِ اندوه است. اصلا اگر فیلم های Blue Valentine و Trois Couleurs: Bleu را دیده باشید، با بحثِ نماد گرایی در رنگ ها کاملا آشنا می شوید و احساسِ غمِ سرشاری از این دو فیلم می گیرید.
اصلا علتِ انتخابِ نامشان هم، درام و اندوه بار بودنِ زیاد است. احتمالا به همین دلیل است که کمتر به بلو تایم یا ساعتِ آبیِ توجه می شود چون معمولا ما حالتِ غم را دوست نداریم. اما در هر صورت، زمانِ آبیِ گرفتنِ عکس ها، ساعتی قبل از طلوعِ آفتاب و ساعتی بعد از غروبِ آن است. دقیقا چیزی برعکسِ گلدن تایمی که از آن صحبت کردیم.
در این بازه زمانی بهتر است از فیلترِ ND برای پائین آوردنِ سرعتِ شاتر استفاده کنید. فراموش نکنید که بلو تایم، بازه به مراتب کوتاه تری از گلدن تایم دارد و باید سرعت عملتان در پیدا کردنش خیلی بیشتر باشد.
اما در هر صورت، مطمئن باشید که از نتیجه نهاییِ عکستان در این ساعت، شگفت زده خواهید شد.
ایران مایند در کنارِ این که آرزو می کند بهترین عکس هارا در گلدن تایم بگیرید، بخاطرِ خواندنِ این مقاله و به روز رسانیِ اطلاعاتتان از شما تشکر می کند. اگر به خواندن مقالاتی از این دست علاقه دارید اینجا کلیک کنید.
این مطالب را هم حتما بخوانید:
