لرزشگیر اپتیکال یا لرزشگیر دیجیتال؛ مسئله این است!

Optical Image Stabilization یا به صورتِ مخفف شده تر ois، یعنی لرزشگیر های اپتیکالی که تقریبا اواسطِ دهه 70 برای اولین بار روی لنزِ دوربین های حرفه ای از جمله کامپکت نصب شد.
این لرزشگیر ها تقریبا تمامِ آن چیزی بود که یک عکاس از خدا می خواست. طوری  که از آن به بعد اگر عکسِ یک نفر به هر دلیلی تار و لرزان گرفته می شد، فقط یک احتمال باقی می ماند و آن هم بیماری حرکتی و پارکینسون داشتنِ عکاس بود!
به مرور این ویژگی در دوربین های عکاسی قدیمی به حوزه دوربین های موبایل ورود پیدا کرد و نتیجه کار شد خلقِ دوربین هایی که بیشتر در گوشی های پرچمدار و گران دیده می شود.
در حقیقت لرزشگیر اپتیکال بهترین گزینه برای گرفتنِ عکس هایی در شرایطِ نورِ کم هستند. چرا که سنسورِ دوربین های ois، نورِ بیشتری را دریافت می کنند. 
از طرفی اپتیکال ها هوشمندانه ترین انتخاب برای زمانی هستند که لنز به هر دلیلی لرزیده و شما نمی توانید این حرکتِ ناخواسته را ادیت کنید. البته ois معمولا در اوقاتی که سوژه بیش از حد در عکس حرکت می کند چندان قدرتِ از بین بردنِ تاری را ندارد، اما می شود با خیالِ راحت این ادعا را کرد که هر لرزشی که مربوط به لنزِ دوربینِ گوشی شما باشد، توسطِ یک لرزشگیر اپتیکال، قابلِ خنثی سازی است.